W nawiązaniu do sobotnich rozważań o odchudzaniu w kontekście społeczeństwa i widzeniu kobiecej sylwetki; wiersz, który daje sporo do myślenia. Polecam :)
Wisława Szymborska ,,Kobiety Rubensa"
Waligórzanki, żeńska fauna,
jak łoskot beczek nagie.
Gnieżdżą się w stratowanych łożach,
śpią z otwartymi do piania ustami.
Źrenice ich uciekły w głąb
i penetrują do wnętrza gruczołów,
z których się drożdże sączą w krew.
Córy baroku. Tyje ciasto w dzieży,
parują łaźnie, rumienią się wina,
cwałują niebem prosięta obłoków,
rżą trąby na fizyczny alarm.
O rozdynione, o nadmierne
i podwojone odrzuceniem szaty,
i potrojone gwałtownością pozy
tłuste dania miłosne!
Ich chude siostry wstały wcześniej,
zanim się rozwidniło na obrazie.
I nikt nie widział, jak gęsiego szły
po nie zamalowanej stronie płótna.
Wygnanki stylu, żebra przeliczone,
ptasia natura stóp i dłoni.
Na sterczących łopatkach próbują ulecieć.
Trzynasty wiek dałby im złote tło.
Dwudziesty - dałby ekran srebrny.
Ten siedemnasty nic dla płaskich nie ma.
Albowiem nawet niebo jest wypukłe,
wypukli aniołowie i wypukły bóg -
Febus wąsaty, który na spoconym
rumaku wjeżdża do wrzącej alkowy.
___________________________________________________
Padło pytanie, oto to, ile mam wzrostu. Otóż mierzę dokładnie 66 cali :P
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńMasz pocztę ;) chciałaś pogadać ;)
OdpowiedzUsuńMoże ze mną jest coś nie tego, ale ja żadnego adresu nie widzę... :P
UsuńRadze sprawdzić to: ewpada@gmail.com ;P
Usuń