DO ROBOTY!

Chyba nic tak nie zabija ponurych myśli, jak działanie. Dlatego postanowiłam ruszyć moje szanowne cztery litery i zacząć coś robić. 

Decyzja została podjęta po gruntownym przemyśleniu sprawy. 
Po pierwsze: Nie podobam się sobie. Ciągle narzekam, że chciałabym wyglądać tak, a nie inaczej. Ale, tak naprawdę, od mojego własnego 'ideału' dzieli mnie niewiele. Pomyślałam o osobach, które walczą z wielką otyłością - im musi być o wiele trudniej. Ja mam zupełnie niedaleko do wymarzonego wyglądu, a tylko siedzę, i zrzędzę! (I jem z rozpaczy-.-)

Po drugie: Muszę zacząć się ruszać. Nawet, gdy nie będę aż tyle jadła, nic to nie da. Chcę zacząć biegać, ale przede wszystkim robić brzuszki i inne ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha. Bo akurat te są u mnie chyba w najgorszym stanie. Chcę być wyprostowana, mieć sylwetkę tancerki.

Po trzecie: Od niepamiętnych czasów marzę o szpagacie. Naprawdę, dlaczego tylko o nim gadam i myślę? Przecież parę miesięcy ćwiczeń i będę umiała! Just do it.

Nie wiem, skąd taki nagły przypływ optymizmu, chęci do działania. Może to podświadome pragnienie zapomnienia o tym, o czym wypisuję na blogu od kilku postów? Pewnie tak. Moje najmocniejsze postanowienie: ZRYWAM ZE SŁODYCZAMI! Od dzisiaj tylko i wyłącznie zdrowa żywność. 

Ale, żeby mieć cel i motywację, kolejne postanowienie (poniekąd 'ściągnięte' z innego bloga :P). Mam czas do sylwestra. Czas, na zdrową dietę, regularne ćwiczenia. 45 dni. 

Dam radę. Muszę dać radę!